Squash

Squash is een sport met een gemiddelde tot hoge intensieve intervalbelasting.
Niet alleen wat hartfrequentie betreft, maar ook wat metabolerespons betreft is squash te vergelijken met hardlopen. Tijdens squash wordt een stijging van bloedglucose, catecholaminen, vrije vetzuren, groeihormoon en een geringe stijging van lactaat gevonden.

Tijdens een squashwedstrijd stijgt de lichaamstemperatuur. Om de lichaamstemperatuur te reguleren wordt de warmte onder andere door verdamping aan het huidoppervlak afgevoerd. Het vochtverlies dat hiervan het gevolg is heeft een negatief effect op het prestatievermogen. Zo zou een gewichtsafname van ongeveer 2% (dit is ca. 1,4 liter vochtverlies voor iemand met een lichaamsgewicht van 70 kg) resulteren in een verlaging van het prestatievermogen van ongeveer 20%.

Cardiovasculaire aspecten
Er zijn aanwijzingen dat regelmatige lichamelijke inspanningen een rol spelen bij het voorkomen van hart- en vaatziekten en de kans op een infarct doen afnemen. een aantal risicofactoren wordt door intensieve sportbeoefening gunstig beïnvloed, te weten bloeddruk, lichaamsgewicht, cholesterolgehalte en stress.

Aangezien bij squash hartfrequenties worden gevonden tot soms 90% van de maximale voorspelde hartfrequentie, en dat gedurende langere perioden, is squash wellicht niet aan te raden voor mensen met coronair vaatlijden. Bij risicovolle personen moet worden gewezen op de gevaren van een uitputtende inspanning. Sportkeuring met screening op hart- en vaatziekten is bij de oudere sportbeoefenaar dan ook aanbevolen.
Mensen die op middelbare leeftijd zonder vroegere regelmatige sportbeoefening en met een negatieve anamnese en onderzoek ten aanzien van hart- en vaatziekten starten met intensieve sportbeoefening kunnen een risicogroep vormen. Dit geldt vooral als squash gebruikt wordt om fit te worden. Squash is een intensieve sport en als de sporter een agressieve actieve persoonlijkheid heeft bestaat de kans dat hij zijn fysieke grenzen overschrijdt. In het algemeen geldt dat boven de middelbare leeftijd een ontspannen houding ten opzichte van squash geadviseerd moet worden, waarbij totale uitputtingsslagen moeten worden vermeden. Regelmatige keuring, warming-up en progressieve opbouw van de conditie zijn van belang.
Alle sporten bevatten een risico-element: dit geldt voor squash evenzeer als voor elke andere sport. Spelers met minstens één risicofactor (obesitas (vetzucht), roken, familieanamnese met plotse dood) moet worden geadviseerd preventieve maatregelen te nemen zoals het zorgen voor een algehele conditie, goede warming-up en niet roken direct in aansluiting op een squashwedstrijd.
'Een speler moet fit zijn om te squashen en niet gaan squashen om fit te worden'.

Aard en lokalisatie van blessures
Diverse factoren kunnen invloed hebben op de aard en omvang van de blessures.

Deze kunnen samengevat worden onder individueel bepaalde factoren, trainingsfactoren en omgevingsfactoren. Individueel bepaalde factoren omvatten geslacht, leeftijd, ervaring, conditie en gezondheidstoestand. Trainingsfactoren omvatten techniek, duur en frequentie van spelen. Omgevingsfactoren omvatten uitrusting, vloer- en muuroppervlak, omstandigheden, speelwijze, tactiek en gedrag van de tegenspeler. Blessures kunnen worden ingedeeld in blessures die ontstaan:

• door het racket (eigen racket of racket van de tegenstander),
• door de bal,
• door andere oorzaken.

Contactblessures
Bij squash staan de spelers dicht bij elkaar en hebben geen eigen speelveld. Zo kan het gebeuren dat de uitzwaai van het racket te ver of ongecontroleerd is, zodat de speler zichzelf of de tegenstander raakt. De ernstigste blessure die een bal kan veroorzaken is het oogletsel. Een squashbal past precies in de oogkas, zodat de oogbol ernstig beschadigd kan worden.

Tevens veroorzaakt de bal een vacuüm effect, waardoor de bal het oog uit de oogkas kan zuigen. Letsels bij brildragers zijn in het algemeen ernstiger. Het merendeel van de blessures treedt op als gevolg van een klap met het racket. Voor preventie van oogletsel kunnen speciale oogbeschermers worden gedragen.

Niet-contactblessures
Van de acute blessures die niet het gevolg zijn van direct contact komen enkelverstuikingen het meeste voor, gevolgd door spierblessures.

Wat betreft de spierblessures zijn het vooral kuitspier, hamstrings en rugspieren. Een scheur van de achillespees komt regelmatig voor. Het zijn vooral de oudere spelers die een groter risico lopen. Vooral in de groep van veertig jaar en ouder was er een groter aantal blessures van het bewegingsapparaat.
Een belangrijk deel van blessures die veroorzaakt worden door overbelasting bestaat uit chronische rugklachten. Aan de bovenste extremiteiten zijn dit in afnemende volgorde van frequentie: chronische polsklachten, spieraandoeningen van de schouder en de zogenaamde tenniselleboog. Aan de onderste extremiteiten betreft het knieschijfklachten, chronische meniscusaandoeningen, ontsteking van de achillespees en chronische enkelpijn. Het is opvallend dat wat betreft de bovenste extremiteiten het belangrijkste overbelastingsletsel dat van de pols is. Er is sprake van een foutieve slagtechniek waarbij de bal vanuit de pols wordt geslagen en de overstrekking wordt geforceerd. Aangezien het squashracket en de squashbal relatief zwaar zijn (zeker vergeleken met een badmintonracket en shuttle) treedt overbelasting op aan de rugzijde van de pols.

Oorzaken van blessures
Het relatief hoge blessurecijfer bij squash wordt veroorzaakt door verschillende factoren. De eerste hiervan is de aard van het spel zelf. Twee spelers zijn in dezelfde kleine ruimte in beweging terwijl zij een slagwapen hanteren en zich continu moeten aanpassen aan snel veranderende bewegingspatronen. De regels van het spel voorzien in een rallystop en het vragen om een 'let', als de speler vindt dat doorspelen de tegenstander in gevaar zou brengen. Onbekendheid met de regels (bij beginners) vergroot het risico op blessures aanzienlijk, vooral omdat de snelheid van het spel tot gevolg heeft dat een dergelijke beslissing min of meer instinctief moet worden genomen.

Een andere oorzaak is dat er relatief korte tijd is om te herstellen tussen twee rally's. De tijd tussen twee games (90 seconden) is de enige mogelijkheid om weer bij te komen.
Blessures bij beginners zijn vooral het gevolg van onbekendheid met de regels, onjuiste techniek, onervarenheid en een onvoldoende lichamelijke conditie. Blessures bij topspelers worden vaak veroorzaakt door overbelasting tijdens het spel en bij de training.

De belangrijkste preventieve maatregelen die gegeven worden zijn:

• beter bewustzijn, betere kennis en toepassing van de spelregels,
• verhoogde kennis en vaardigheid in techniek en tactiek,
• goed en uitgebalanceerd trainingsprogramma,
• het dragen van de juiste schoenen van goede kwaliteit.

Squashschoenen moeten voldoende steun bieden aan de voet, en de zool moet schokdempende kwaliteiten bezitten. De onderzijde van de zool moet profiel hebben dat de draaibeweging niet hindert. De meeste squashschoenen hebben daarom een cirkelprofiel.
De rol van tapes en bandages staat nog ter discussie. Voor spelers met een chronische instabiliteit van de enkel kan deze maatregel wel degelijk van nut zijn. De warming-up en cooling-down en intapen van gevoelige, kwetsbare gewrichten is eveneens ten aanzien van preventie van belang.
Voor de preventie van oogletsel komen speciale oogbeschermers in aanmerking.

Als het oog onbeschermd is, bestaat er risico op verwondingen door het racket of de bal. Een gewone bril of contactlenzen bieden geen bescherming tegen oogletsels. Zij vergroten juist het risico op een penetrerende oogverwonding. Geen enkele open (lensloze) beschermer voldoet aan de veiligheidsregels. De enige oogbeschermers die voldoende bescherming bieden zijn gemaakt van polycarbonaat plastic.

Hoewel vrijwel alle squashspelers weten dat oogletsel kan optreden, worden weinig oogbeschermers gedragen. De belangrijkste reden hiervoor is dat een dergelijke bril het gezichtsveld zou kunnen beperken. De meeste spelers wegen dit kleine (maar ernstige) risico op een oogblessure af tegen het voordeel dat de tegenstander heeft, die zonder bril speelt.
Deze beslissing loopt vrijwel altijd uit in het nadeel van de oogbeschermers: er worden vrijwel geen veiligheidsbrillen gedragen. De eindbeslissing ligt bij de squashbond die, op basis van frequentie en ernst van de blessures, het gebruik van oogbeschermers verplicht zou kunnen stellen.